ΑΠΟΡΙΕΣ

1. Είναι φορές που εμείς οι άνθρωποι αμφιταλαντευόμαστε.

Δεν ξέρουμε τι είμαστε, που πάμε, ούτε γιατί. 

Πώς μεταφράζεται σε ύπαρξη το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής?

Και του μυαλού. 

Ενός που συνέχεια επινοεί,

σκέφτεται με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή του φωτός.

Αν η πραγματικότητα είναι η αλήθεια, τότε,

ελπίζω στο καλύτερο. 

Γιατί κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις.

Και δεν παύει να είναι νόμισμα.

2. Ένας ύπνος χωρίς όνειρα...

Και καθώς,

θα παρασέρνεσαι στα ανήλιαγα μονοπάτια της ψυχής μου,

στο έρεβος,

σε παρακαλώ,

 θυμήσου...

3. Και τι είναι τα όνειρα?

Οι σκέψεις που κάνω όταν γυρνάω σπίτι?

Οι επιθυμίες?

Γιατί δεν γίνονται πραγματικότητα?

Να γίνουν...

Όνειρα οι χρυσές δροσοσταλίδες της αυγής μου. 

Τα χαράματά μου, νερό που κυλάει σ' ένα αυλάκι. 

Ασημένιο. Δεν είναι ωραίο το χρυσό.

Ματαιόδοξο. 

Οι πιθανότητες των δυνατοτήτων είναι κι αυτές πιθανές. 

Τσαλακωμένες ψευδαισθήσεις.

Τραγική μου χαρά, είσαι αληθινή?

Ας μιλήσουμε δίχως επίθετα.

Αλλά...

Το θέμα είναι πως ο λυρισμός δίνει στη ζωή. 

Η ζωή μου είναι ένας επιθετικός προσδιορισμός. 

Είναι. 

Και την αγαπώ γι' αυτό που είναι. 

Για τα ωραία και τα άσχημα που θα 'ρθουν.

Ιωάννα Κυριακού 2001 - 2008